زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

حسین بن زکرویه





حسین بن زکرویه، از شورشگران قرمطی علیه خلفای عباسی در قرن سوم قمری بود که ادعای علوی بودن داشت.


۱ - معرفی اجمالی



حسین بن زکرویه بن مهرویه، معروف به صاحب الشامه (خالدار) شورشگری قرمطی بود که ادعای علوی بودن داشت. او همراه برادرش یحیی بن زکرویه برضد امیران عباسی در شام قیام کرد. یحیی در سال ۲۹۰ق (در حالی که دمشق را محاصره کرده بود) کشته شد و حسین جای او را گرفت و خود را احمد نامید و خالی در چهره‌اش عیان کرد و مدعی شد معجزه او است. او فرماندهی سپاه سه هزار نفری برادرش را به‌عهده گرفت و به قصد فتح دمشق حرکت کرد. اهالی شهر با پرداخت اموالی، با وی مصالحه کردند و او راهی حمص شد و در آن شهر به نام خود خطبه خواند و خویش را امیرالمؤمنین نامید و پسرعمویش عبدالله را ولی‌عهد خود و به مدثّر ملقب کرد. او مدعی شد او همان مدثّری است که در قرآن آمده است.

۲ - درگذشت



سپس حسین راه حماة، معرّه و دیگر نقاط را پیش گرفت و خلق بسیاری را کشت و سلمیه را که به اهل آن امان داده بود، تصرف کرد. هنگامی که کارش بالا گرفت، مکتفی عباسی، محمد بن سلیمان حنیفی را برای جنگ با او اعزام کرد. میان طرفین در دوازده میلی شهر حماة جنگی رخ داد که در آن، حسین قرمطی شکست خورد، و او همراه غلامش به نام مطوّق و مدثّر، عموزاده حسین گریخت و در بیابان در راه کوفه در ناحیه‌ای موسوم به دالیة بن طوق دستگیر شدند.
آنان را نزد مکتفی در رقّه بردند. خلیفه آنان را با خود به بغداد برده، گردن زد و جسد حسین صاحب الشامه را بر پل اعلی به دار آویخت.
[۴] ثابت بن سنان، تاریخ القرامطه، ص۲۲ به بعد.


۳ - پانویس


 
۱. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۱، ص۹۷.    
۲. ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۷، ص۵۳۰ به بعد.    
۳. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۲، ص۲۳۸.    
۴. ثابت بن سنان، تاریخ القرامطه، ص۲۲ به بعد.


۴ - منبع



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۱۵۳.






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.